Heren 1, Westfriezen 1 – AHC’31 1
De topper was meteen een Noord Hollandse derby. (Tommie, zijn al jullie wedstrijden niet Noord Hollandse derby’s?) Uhm… Nee.
Westfriezen was een stevige ploeg. Ik was blij dat ik mezelf voor een wedstrijd als coach had gebombardeerd door een elleboogblessure. Er werden in de eerste helft letterlijk flink wat rake klappen uitgedeeld, maar het handbal heeft er niet onder geleden. Een snelle wedstrijd met twee ploegen die duidelijk een balletje heen en weer kunnen smijten. Een sterk begin van Jeremie en Vlad maakte onze hoeken erg gevaarlijk. Daardoor hadden we ook ruimte om door het midden onze Nicola en Bastien in te laten schuiven en op goal te rammen.
Anders dan in het stukje van Westfriezen te lezen is, had Attila duidelijk zijn dag niet. Onze normaal zo ijzersterke keeper worstelde duidelijk nog flink met zijn enkel. Toch hield hij er belangrijke ballen uit zodat we met 2 punten verschil konden rusten. Die twee punten waren er op 19-19 nog even nul, maar uiteindelijk bleken we toch scherper dan Westfriezen aan het einde van de wedstrijd. 2 Belangrijke doelpunten, die wat knullig tot stand kwamen, maakten de laatste 4 minuten een relatief eenvoudig einde. We kwamen niet echt meer in de problemen.
Leuke ploeg dat Westfriezen. Dat wordt nog flink aanpoten bij de return in Amsterdam. Hopelijk zijn Pedro, Victor en ikzelf dan weer van de partij!
