Een goed begin is …
… het halve werk! In dit geval is een goed begin maar een klein deel van al het werk. Daarover in volgende stukjes over het wel en wee van de dames 2 zeker meer!
De dames 2 moesten een potje tegen US. Dit is de laatste jaren standaard de kampioen van deze poule geworden en om voor ons onduidelijke redenen willen ze dat elk jaar herhalen in dezelfde poule. Daar moet een einde aan komen natuurlijk. Na een geslaagde dans in de kleedkamer waarbij meerdere nieuwe stapjes werden geoefend gingen we de strijd met US aan. Een goed begin ook in het begin van de wedstrijd zelf bleek belangrijk deel van het werk. Na rommelig heen en weer gebal bleken we een paar keer zeer effectief in de breakouts. Resultaat, een voorsprong van 3-0. Een voorsprong die ondanks verwoede pogingen van onze dames 2 zelf deze strijd nog wat spannender te maken, niet meer werd weggegeven. Weggeven moeten wij aan werken. Dat doen we nog te veel. Als een coach staat te roepen dat je de tijd moet nemen W**ke (anoniem gemaakt red.), dan moet je dat ook doen. In tegenstelling tot andere coaches heeft jullie coach namelijk altijd gelijk. Niet luisteren naar de coach veroorzaakte ook hier weer loopfouten, weggeven van de bal en andersoortige slordigheid. Voor de neutrale toeschouwer was dit echter fantastisch, daar US zo nog akelig dichtbij een ‘stunt’ kwam! ๐
Eind goed, al goed. De dames 2 beginnen prima aan hun competitie. Maar dat is gezien hun trainingsopkomst ook logisch!
