Laura: Verslag dames 2 AHC ‘31– RK DES 13 november 2016

Als nieuwkomer moet je je toch een beetje bewijzen en als je dan wordt gevraagd een stukje over de wedstrijd te schrijven dan kun je weinig anders dan ja zeggen (en denken, als je er maar lang genoeg over doet wordt het vanzelf vergeten). Maar als er dan vervolgens op dinsdag door een zeker persoon (ik noem geen namen maar ik denk dat je ‘m te vriend moet houden) een keiharde deadline wordt gesteld voor woensdag, dan ben je gewoon de lul, en zit er niets anders op dan je ziek melden op je werk, de training afzeggen en achter je computer te duiken.

Goed, de wedstrijd. Om 10uur was vrijwel iedereen fris en katerloos aanwezig. Zaterdagavond allemaal lekker op tijd naar bed gegaan (want vrijdagavond hadden de meesten al gefeest voor een heel weekend). Vooraf een duidelijke boodschap vanuit de coach, Tommie, dat we tegen 1 persoon zouden spelen, namelijk de coach van de tegenpartij een voormalig AHC ‘er. Schijnbaar ligt dat nogal gevoelig en wil je daar absoluut niet van verliezen. Dus, we moesten ons wat agressiever gaan opstellen dan voorgaande wedstrijden en hoe we het ook zouden doen, er zat maar 1 ding op en dat was winnen. Onder onze supporters bevond zich het erelid van AHC, we hadden een top scheidsrechter, dus daar zou het allemaal niet aan liggen.

Om een heel lang verhaal heel kort te maken; gewonnen hebben we! En wel met een waanzinnige uitslag van 9-6 (ruststand 5-2, bijna voetbaluitslagen). De verdediging stond veel beter als voorgaande wedstrijden. Iedereen was wat minder lief (buiten de wedstrijd zijn we nog steeds vreselijk aardig overigens). Ook in de aanval ging het een stuk beter. Er werd wat meer lef getoond door soms gewoon door de verdediging te denderen. Met name Moniek knalde hiermee er een flink aantal in. Er was minder balverlies doordat de aanval wat beter werd opgebouwd. Violet had een paar mooie breaks en Linn knalde vanaf de hoek een bal snoeihard in de kruising. Annet stond als een dijk te keepen. Het team raakt steeds beter op elkaar ingespeeld en aan het einde hadden we zelfs een trotse coach. Wat wil je nog meer? Nou aansluitend nog een beetje leuk handbal zien van de mannen na ons. Daarover meer in een ander stukje want ik ben echt goed de lul, er is namelijk vrij ondemocratisch besloten dat ik dat stukje ook moet schrijven.