A.H.C.'31 | Handbal in Amsterdam bij het Olympisch Stadion Site
Het is altijd leuk handballen tegen US. Dit jaar voor ons US2. Een jonge ploeg die vooral door blijft gaan en op de kansen blijft wachten. Voor ons altijd moeilijk daar wij nog wel eens moeite hebben 60 minuten lang te handballen. Op een of andere wijze krijgen we het immers altijd voor elkaar zo’n 20 minuten te hoogspringen, laagvliegen of te hannessen. Vandaag speelde we gewoon een sterke tweede helft en gingen de kansen die we kregen er in. Dit is altijd belangrijk, maar bleek vooral tegen eenย makkelijk scorende tegenstander een must. Gelukkig hoefde ik niet veel te spelen. De pijn in mijn elleboogje was de tweede helft echt niet normaal meer. Maar met links kan je ook...
De eerste terugwedstrijd. Helemaal naar Eemnes. Helaas maar voor 50 minuten, want de hockeyvereniging kon echt niet meer wachten. De eerste 30 minuten waren weer dramatisch van onze kant. Eigenlijk net als vorige week (vandaar geen verslag) maar dan bij een andere tegenstander. Boos worden op elkaar, maar vooral op jezelf wil weleens helpen. Vandaag dus. Gedreven, met energie, met spirit wisten we in de tweede helft nu wel het doel van SDS te vinden. We draaiden eigenlijk probleemloos de achterstand om naar een grote voorsprong. We waren eigenlijk net vol op stoom toen de halbeheerder ons verbood om verder te spelen. Jammer, maar deze twee punten zijn zeker binnen.
