De verassing van dames 2

Vorig jaar hadden de dames 2 een topjaar. Unaniem verkozen tot leukste team AHC’31, unaniem verkozen tot toekomstig winnaar van deze jaarlijks terugkerende uitreiking en unaniem verkozen tot nog aan aantal andere zeer belangrijke dingetjes… Dus.

Dat moet gevierd worden! Vond ik ook, vind ik nog steeds en aangezien wij het team zijn dat het meeste te vieren heeft moeten we daar ook maar gelijk gehoor aan geven, niet? Echter, eindejaarsuitje is er nooit van gekomen, dus de dames vonden het handig, verstandig, opportuun, leuk, slim, gezellig, 2.0 en AHC-tesk om mij onder valse voorwendselen naar Amsterdam te lokken. Dit op de dag dat ik net terugkwam van een handbaluitje met de heren waar wij in Valkenswaard ons probeerde te meten met 2e divisie teams. Oftewel, ik was niet in opperbeste fysieke gesteldheid. Sterker nog, ik was zo brak als een garnaal! (Zoetwater garnaal. Klein beetje zout ook, vandaar waarschijnlijk dat ik brak was.)

BAM! Kroegentocht met een kater. Heerlijk weer in Amsterdam. Vrolijke dames. Voldoende ibuprofen, diclofenac, paracetamol, alchohol, propofol, ik sla door… In ieder geval, ik kon mezelf op de been houden. 4 kroegen, 8 a 9 speciaalbier later bleek ik de meegebrachte apotheek niet eens nodig te hebben. Ik ging weer lekker. Als klap op de vuurpijl een heel damesteam dat de gratis t-shirts ging passen die we kregen na succesvolle afronding van de kroegentocht en ik was een gelukkig mens.

DANK Ladies! Bij deze, de bokaal voor leukste AHC’31 verassing van dit jaar. Waarschijnlijk ook die van volgend jaar en het jaar daarna.