Dames 2, Sporting S 1 – AHC’31

31 januari 2016, sporthal De Mijse, 13:15 uur tegen Dames 1 van Sporting S: de nummer 3 van de poule. Hoewel alle andere teams van AHC’31 thuis speelden, mochten wij door het mooie Noord-Hollandse landschap touren om een potje te handballen in Schermenhorn. Roy was dit keer de gelukkige om ons te coachen. Onder het genot van een kopje thee/koffie bespraken we van tevoren ons gameplan. Moniek wilde namelijk heeeeeel graag winnen tegen haar oude vereniging, dus we moesten ons wel voor de volle 100% inzetten. De thuiswedstrijd tegen Sporting S was de eerste wedstrijd van het seizoen en hebben we met 15-18 verloren. We wisten nog dat het snelle jonge meiden waren die maar al te graag break outs lopen, dus het plan van aanpak was in de verdediging goed schuiven en dichthouden, en in de aanval strak overspelen, mooie wissels opzetten en, uiteraard, goed afronden.

Jammer genoeg hebben wij even de tijd nodig om in te komen, wat resulteerde in een achterstand van 7-2. Toen we ze door hadden kwamen we terug met een tussenstand van 8-10. Omdat de hoeken werden vastgezet wilde Roy twee cirkels neerzetten. Een leuk idee, alleen lukte dit niet echt omdat de aanvallen zo snel voorbij waren om dat op te zetten en omdat we te veel willen vasthouden aan rondspelen in de gebruikelijke opstelling. Iets om te trainen zullen we maar zeggen. Ook maakten we wat slordigheidsfoutjes, onnodig balverlies en had de tegenpartij de bal een paar keer mooi onderschept. Toch hebben we gebikkeld en voor ons doen fel en hard hebben verdedigd, af en toe zelfs iets te volgens Roy (zoiets bestaat niet Roy red.coach.). Maar ja, als de scheids het toe laat dan leren we het natuurlijk nooit.

Hoewel Wendy uitstekend stond te keepen en we allemaal strijdlustig hebben gespeeld, is Monieks wens helaas niet uitgekomen. Vijf minuten voor het eindsignaal was het nog spannend met 13-14 op het scorebord, maar uiteindelijk merkten we toch het verschil in wissels (2 versus 4) en conditie (1 versus 2 keer per week trainen). De wedstrijd eindigde met 14-20, maar voor ons als team voelde het als een overwinning. We hebben lekker samengespeeld, de opbouwers werden goed gelanceerd en hebben mooie doelpunten gemaakt, en Wendy had toch een paar mooie reddingen…..

Al met al ben ik trots op ons als team! Het is echt een hele verbetering ten op zichte van het begin van het seizoen. Als we zo door gaan kunnen we de laatste wedstijd tegen Zaanstreek (de nummer 1) ook wel winnen. We moeten er alleen in geloven en op onszelf vertrouwen. Eén voor allen, allen voor één!