Dames 2, AHC’31 – Beemster

Ohhhhh wat jammer. Zo dichtbij en zo ver weg. Ik moest er ook nog 3 uur voor wachten in de hal want ja, dat doe je voor je favoriete team.

De dames speelden gelijk. 10-10. Scoren lukt ons maar nauwelijks en dat is gezien de dames tot onze beschikking vreemd te noemen. Helemaal als we de tegenstander analyseren. Hoe gaan we dit veranderen? Ik weet het niet… Maar dat we het gaan veranderen staat vast! Bam! Positiviteit in je gezicht! 🙂

Na een verschrikkelijk raar weekend met aanslagen, feestjes en handbal liepen de emoties hoog op op zondagavond tijdens onze wedstrijd. Nooit zaten we er helemaal in en slim handbalden we al helemaal niet. Tegen een team dat gemiddeld 3 minuten per aanval in beslag nam zonder ook maar 1 keer op doel te gooien konden wij de laatste 30 seconden niet eens volballen met ons eigen on-sportieve spelletje. We moesten natuurlijk met 16 seconden op de klok nog even schieten en de bal verliezen en een break tegen krijgen en gelijk spelen… Anti climax to the max. Gelukkig gaat dit nooit meer gebeuren, want vanaf nu gaat het scoren alleen maar beter en makkelijker!

Op naar de volgende match! Helaas hebben we een lange pauze, maar wellicht kunnen we als team afspreken op die dagen om nog wat dingetjes te oefenen. Tot vanavond op trainen…