Dames 1 tegen Aristos, uhm ZSC

Na een über positief what’s app bombardement halverwege deze week:”we staan 2e, alleen Monnickendam boven ons, die pakken we we, etc etc”, moesten we vandaag weer gewoon aan de bak. Even doen wat we leuk vinden… WINNEN….
Eindelijk weer een normale handbaltijd, iedereen thuis kortom, de voortekenen waren goed.

Toch ging het ons niet zo enorm makkelijk af. ZSC, met maar 1 wissel, begon fanatiek aan de wedstrijd. Handig met de bal en vooral doorgaan tot er gefloten werd. We hadden er niet direct een adequaat antwoord op. En zo verliep het eerste kwartier in een gelijk opgaande strijd. Zoeken in de verdediging naar het juiste antwoord op deze toch sterke meiden en aanvallend wachten op de kansen. Na 4-4 hadden we eindelijk een mini- break en liepen we uit naar 7-4. Mooie doelpunten van onder meer Gabrielle en Wieke en een paar strafworpen, hielpen hierbij goed.

Op de verdediging bleef het vooral keihard werken, waarbij onder andere Gina zich helemaal suf vocht. 20 centimeter korter dan de volledige aanvalslinie van ZSC, maar zich fanatiek vastbijtend op, aan en tussen de tegenstander. Ook de rest weerde zich dapper en fanatiek en ja we…

– trapten regelmatig in een schijnbeweging
– verloren af en toe onnodig de bal
– hadden meer breaks kunnen lopen
– enzovoorts enzovoorts

Uiteindelijk telt het resultaat en nadat we ze in de tweede helft per ongeluk toch nog terug hadden laten komen tot 14-14 was het terechte eindresultaat 22-18 in ons voordeel. Hard werken, fanatiek door blijven handballen, vertrouwen op jezelf en je teamgenoten en plezier bleken ook deze wedstrijd weer ingrediënten die uitstekend werkten.

“Go Girls! En die lui van Monnickendam… Die pakken we… Op naar de volgende!!!!