Dagje AHC’31 in de sporthallen zuid

Om 9 uur opstaan op een zondag kan maar 1 ding betekenen. Een verplichting. Positieve mensen zeggen dan dat je er zelf voor kiest. Deze mensen begrijpen niet wat het betekent om op 8 jarige leeftijd ergens aan te beginnen om er vervolgens op je 34e niet meer onderuit te kunnen.

Toch zijn het mooie dagen. Vandaag heb ik in lange tijd niet meer zo hard op mijn broek gehad met handbal, en wel van Volendam Oud. Volendam oud speelde met ons alsof wij er niet waren. We schoten er wel 6 doelpunten in de eerste helft. Ik zal voortaan niet meer zo hard schreeuwen tegen mijn dames dat dit toch echt veel te weinig is. Gelukkig heb ik niet lang gespeeld, dus de factor verantwoordelijkheid voor mij is lager dan die van onze keeper die die hele wedstrijd op goal stond. 😉 Toch Pieter Bas?

De dames 2 wonnen hun wedstrijd dankzij een sterke 2e helft. Veel meer agressie in de aanval leidde tot meer pingels, meer kansen en dus meer goals. Hoogtepunt van de dag was echter de dames 4. Dankzij de uitstekende communicatie over coaching, begeleiding en wie dit nu eigenlijk op zich ging nemen waren er 4 coaches present. Goed geregeld… Vlad nam ze onder zijn vleugeltjes en het was een erg leuke wedstrijd om te zien. Dit team gaat het zeker goed doen dit jaar. Natuurlijk bleven er weinig dames 1 kijken want die zijn altijd erg druk op zondag, maar de heren 1 waren over-vertegenwoordigd! Met krachttermen als hup blauw en hi-ha-hupsakee in het doel ermee had het publiek van de tegenstander weinig meer in te brengen. Helaas ging deze wedstrijd voor de dames 4 nog verloren, maar dat zal gezien het spel zeker niet zo blijven.

Tot de volgende verplichting. Dan zal ik er hopelijk ook weer een stukje over schrijven, want over ons handbal in Amsterdam Zuid zou ik dikke boeken kunnen vullen. Verplicht me er niet toe, dan gebeurt het waarschijnlijk niet.