Tommie’s droomavond met DS2

TOP-stukje van Linda! Dank namens de gehele internetredactie (red. tommie)!

Met excuses voor de vertraging, en na herhaaldelijk vriendelijke verzoeken van het hoofdpersoon van dit verhaal (‘LINDA STUKJE GVD’), een verslagje van een koude zondag in januari.

Waar de coachkwaliteiten van onze grote leider nog geen vruchten afwerpen op het veld, werd het initiatief om een meidenavond te houden met groot gejuich ontvangen. Tommie keek hier dan ook al weken reikhalzend naar uit. Hij trok zijn mooiste outfit uit de kast, raffelde zijn eigen wedstrijd af en sprong in de tram naar de Hermitage. Daar stond zijn favoriete party-squad al te trappelen om aan de ‘Amsterdam Light Festival’-wandeltocht te beginnen. Tommie was als een kind zo blij met al deze kunstzinnige lampjes om hem heen. We zagen hem huppelen langs vogeltjes, genieten van een verlichte hondenkop en stiekem een traantje wegpinken bij een artistiek uitgelichte boom. Moniek was minder onder de indruk van de route en bleef herhaaldelijk aandringen op een rondje glühwein. Dus zodra de eerste mogelijkheid voor een pitstop werd gezien, zetten de dames hun liefste glimlach op en trok Tommie zijn portemonnee. In de gezellige (?) kantine van Korfbalvereniging A.S.V. Swift werd volop genoten van de nieuw ontdekte foto-app van Moniek en werd een enorme sfeervolle teamfoto genomen. De rest van de route werd, voor de bestwil van Tommie, overgeslagen om met een short-cut naar de Bierfabriek (Of Biertuin?) te gaan. Dit werd nog bijna de locatie van een echtelijke ruzie over de hoeveelheid kippen die op tafel moesten komen. Zelfs de serveerster werd voor het blok gezet, maar met haar sales-skills zat het wel goed, dus kwamen er 2 kippen voor Tommie’s neus. Toen de dames hun maaltjes achter de kiezen hadden en aanstalten maakten naar huis te gaan, zag de coach zijn kans schoon om deze bijzondere avond nog wat te rekken; hij bestelde snel een rondje verse muntthee. En de avond werd afgesloten met de volgende, nu al legendarische, woorden: ‘Nou, dat is ook voor het eerst dat ik nuchter naar huis ga na een AHC-uitje!’. En zoals Marieke zou zeggen: ‘Houdoe & bedankt!’.